Nakarat

İyice salaklamaya başladım artık. Neredeyse hiçbişeyden beklentim yok. Öylesine yaşıyorum. Üzülmüyorum da sevinmiyorum da. Zaten uzun bir süredir hissetmiyodum ama artık bu hissetmeyişe de isyan etmiyorum. Yine bu da bitsin bişeyler yapıcaz modunda yaşıyorum. Ama bişeyler bitince bitmesi gereken başka şeyler buluyorum kendime. Son günlerde daha da yabanıllaştım bir de. Konuşamıyorum kimseyle adam gibi. Düşüncelerimi ifade etmekte çok zorlanıyorum. Zaten düşüncelerimin çoğu da sönük, yılgın, belirsiz düşünceler.Kendimi aralıksız tekrarlanan bir nakarattan oluşan bir şarkı gibi hissediyorum. İğrenç ya da çekilmez değilim. Boş, hissiz, ama sonuna kadar dinlenen bir şarkı gibiyim. Uyumak çok iyi geliyor ama. Uyanıkken de zaten sanki hayatta kalış zamanımı doldurmaya çalışıyormuş gibiyim. Uyuduğumda en azından daha hızlı geçiyor zaman.